Co czujesz, gdy myślisz o kolejnym po południu ze swoim potomstwem? Czy ogarnia cię radość na myśl o zabawie w smoki, rycerzy i księżniczki? Czy raczej czujesz zmęczenie na samą myśl o nadchodzących godzinach, które przyniosą ci ból kolan i głowy? Sprawdźmy, jak należy się zachować w sytuacjach, kiedy dziecko oczekuje zabawy, a Ty nie zawsze masz na to ochotę.

Jak podejść do zabawy dorosłego z dzieckiem?

Zabawa z dzieckiem ma sens tylko wtedy, jeśli jest zabawą. A zabawa jest wyłącznie wtedy rzeczywistą radością, jeśli wszystkie zaangażowane w nią osoby czują się w zabawie dobrze. Oznacza to, że zarówno dorosły, jak i dziecko muszą czerpać przyjemność z budowania wehikułu czasu, pieczenia babeczek z ciastoliny lub jeżdżenia samochodzikami po podłogowym mieście.

Dorośli nie zawsze muszą być w pełni energii, aby po ciężkim dniu w pracy przysiąść do zabawy z energicznym dzieckiem. Musimy jednak pamiętać, że dziecko wymaga jednak bliskości obojga rodziców i oczekuje tego, że rodzice będą spędzać z nim wolny czas. Jak w takim razie podchodzić do zabawy z dzieckiem?

Zabawa dziecka z dorosłym w praktyce

Biorąc pod uwagę to, że rodzice muszą zapewnić dziecku odpowiednie warunki bytowe, to w pełni zrozumiałe jest, że nie zawsze muszą mieć oni ochotę i chęci na zabawę z dzieckiem. Szczególnie wtedy, gdy dziecko wymaga od nas codziennej aktywności.

Gdy tak postawimy sprawę, odpowiedź na pytanie, czy ty, jako dorosły musisz bawić się z dzieckiem, nasuwa się sama. Nie, nie musisz. Możesz bawić się z dzieckiem. W dodatku, bawić się możesz wyłącznie w granicach możliwości swoich i dziecka. Robienie czegokolwiek na siłę nie będzie nawet zabawą, nie ma więc mowy o tym, że wzbogaci dzieciństwo dziecka lub twoje rodzicielstwo. Rodzic nie ma obowiązku być zawsze dostępną zabawką dziecka. Rodzic ma być po prostu wystarczająco dobrym rodzicem. Tutaj należy jednak znaleźć odpowiedni kompromis, aby nie ucierpiała na tym żadna ze stron.

Nie może jednak zapominać, że dziecko wymaga uwagi i troski, a także wspólnego spędzania czasu z dzieckiem. Jeśli rodzic nie ma ochoty na zabawę, to nie powinien wykazywać tego w sposób złośliwy bądź niezbyt przyjazny dla dziecka. Zawsze należy zachować chłodną głowę i wytłumaczyć dziecku, jak wygląda sytuacja.